·     تثبيت بيولوژيكي

اين روش شامل كشت گونه های گياهي بومی و غير بومی سازگار با شرايط محيطي و همچنين احداث كمربند سبز درختي روي تپه های شني است. ابتدا بايد گياهان بومی منطقه مورد مطالعه قرار گيرد و گونه های شاخص كه ریشه گسترده دارند و نسبت به شرايط محيطي منطقه خشك مقاوم هستند، شناسايي شده و پس از آزمايش (در مقياس كوچك و كرت های كوچك ) گونه ی مناسب براي تثبيت شن های روان توصيه گردد. اين گياهان با ریشه های گسترده خود باعث انسجام و جلوگيری از حركت خاك و همچنين به صورت موانع طبيعي و سبز ( باد شكن های سبز) باعث كاهش سرعت باد می شوند. از جمله ی اين گياهان كه براي تثبيت شن های روان در اين مناطق مرسوم است و باشرايط محيطي مناطق خشك سازگار است می توان به موارد زیر اشاره کرد:

·         انواع تاغ (H.ammodendron,Haloxlon persicum)

·         انواع گز (T. macrocarpa, articulate, Tamarix stricta)

·         دو نوع اسكنبيل (C.polyycnoides, Calligonum commosa)

·         سبد Stingrostis plumosa) )

·         كهور (prosopis juliflora)

·         آكاسيا (acacia Victoria)

( Artipelax) در مناطق كويری و شور

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: